W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – 8 grudnia – dzieci z klasy III w Bobrku otrzymały medaliki z wizerunkiem Matki Bożej Niepokalanej.
Podczas Mszy św. sprawowanej przez ks. wikarego Piotra, dzieci razem z rodzicami prosiły o opiekę Maryi w czasie oczekiwania na dzień I Komunii św.
Noszenie medalika jest znakiem jedności z Maryją oraz ukazaniem swojej przynależności do Kościoła. Jest wyznaniem wiary, symbolem zawierzenia się Bogu i zaufania Jego opatrzności.
Historia cudownego medalika
Pewnej nocy młoda siostra zakonna, Katarzyna Labouré usłyszała, że ktoś ją woła po imieniu. Był to głos dziecka, które powiedziało jej: „Wstań i chodź za mną”. Siostra Katarzyna poszła za dzieckiem do kaplicy. Tam uklęknęła i modliła się. O północy ujrzała Maryję, która usiadła na fotelu. Zakonnica zbliżyła się do Niej i położyła ręce na Jej kolanach. Wydawało się jej, że to najpiękniejsza chwila w jej życiu. Wówczas Maryja powiedziała do niej: „Bóg pragnie powierzyć ci pewną misję”.
W nocy z 26 na 27 listopada 1830 r. siostra Katarzyna przyszła do kaplicy i ujrzała tam Maryję ubraną w jasnoniebieską szatę. Stała na kuli ziemskiej, depcząc stopą głowę węża. Później Katarzyna zobaczyła Matkę Bożą stojącą z rękami szeroko rozłożonymi i opuszczonymi do dołu. Z Jej dłoni wychodziły promienie światła, o których Maryja powiedziała, że są symbolem łask, jakich udziela ludziom, którzy o to proszą.
Następnie siostra Katarzyna ujrzała literę M z krzyżem nad nią, a pod nią dwa serca: jedno oplecione koroną cierniową, a drugie przebite mieczem. Pierwsze to serce Jezusa. Drugie symbolizuje cierpienie Maryi, które przeżywała, patrząc na mękę swojego Syna. Wokół tych symboli widać było dwanaście gwiazd. Potem dokoła postaci Matki Bożej pojawił się napis: „Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”. Pod koniec tego objawienia Maryja poprosiła siostrę Katarzynę, aby postarała się, by na podstawie tego, co zobaczyła, zrobiono medalik.